Przejdź do zawartości

Świerk czarny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świerk czarny
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

świerk

Gatunek

świerk czarny

Nazwa systematyczna
Picea mariana (Mill.) Britton, Sterns & Poggenb.
Prelim. Cat. 71 1888[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Świerk czarny (Picea mariana (Mill.) Britton, Sterns & Poggenb.) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Rodzimy obszar występowania to Ameryka Północna, gdzie jest gatunkiem pospolitym, a zwarty zasięg jego występowania sięga od gór Wirginii na południu po granicę tundry na Alasce[6]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Wąskostożkowy o gęstej koronie. Osiąga 20 m wysokości. Dolne gałęzie zwisają do ziemi i łatwo się w niej ukorzeniają[6].
Liście
Miękkie, smukłe i krótkie igły (do 15 mm długości), na przekroju kwadratowe. Wyrastają nierównomiernie dookoła pędu (na górnej stronie liczniej). Na dolnej stronie mają jaśniejsze, błękitne paski. Wydzielają cytrynowy zapach[6].
Szyszki
Drobne, o długości do 3,5 cm. Są purpurowobrązowe i pozostają na pędach przez długi czas – nawet do 30 lat[7].
Pokrój

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jako drzewo ozdobne sadzony jest w parkach i ogrodach. Jest odporny na mróz (strefy mrozoodporności 1-8). Preferuje stanowiska bagienne i słoneczne. Uprawianych jest wiele kultywarów, m.in. karłowa 'Nana'[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. The Plant List. [dostęp 2014-05-10].
  5. Picea mariana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b c Owen Johnson: Drzewa. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-7073-643-9.
  7. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.